حقایق جالب در مورد فیبر نوری و کابل های فیبر نوری

در مورد کابل های فیبر نوری چه می دانید؟ داشتن اطلاعات بیشتر به شناخت شما از این نوع کابل ها کمک می کند و موجب می شود تا خرید بهتری داشته باشید.

در مطالب قبلی شما را با بهترین مرکز فروش فیبر نوری آشنا کردیم. در ادامه همراه ما باشید تا اطلاعات بیشتری در این خصوص در اختیارتان قرار دهیم.

عصر اتصال به اینترنت اکنون با معرفی فناوری فیبر نوری متحول شده است. با ادغام کابل فیبر نوری، نوآوری میلیون ها نفر را در سراسر جهان قادر به دستیابی به سرعت انتقال داده سریعتر کرده است.

همچنین کسب و کارها را مدرن کرده و دیدگاه آنها را در مورد کارایی عملیاتی تغییر داده است. با تمام این مزایا و موارد دیگر، فیبر نوری یک نوآوری واقعاً جذاب است که با پیشرفت‌های بسیار بیشتر به تکامل خود ادامه خواهد داد.

با این حال، در تلاش ما برای استفاده از فیبر نوری، ما اغلب باید به پتانسیل واقعی این فناوری توجه بیشتری داشته باشیم.

ویژگی کابل های فیبر نوری

فیبر نوری و کابل فیبر نوری دارای ویژگی های فنی و جالب فراوانی هستند که آن را به یک فناوری شگفت انگیز تبدیل می کند. بنابراین، برای اینکه نگاهی اجمالی به کارایی فیبر نوری داشته باشید، در اینجا حقایق شگفت انگیز مرتبط با آن آورده شده است.

1 . عملکرد های احتمالی در محدوده دمایی -40 درجه سانتیگراد تا 70 درجه سانتیگراد

بهترین چیز در مورد کابل های فیبر نوری توانایی آنها در مقاومت در برابر دماهای 40- تا 70 درجه سانتی گراد است. همچنین می تواند در برابر آب و هوای بد و بلایای آب و هوایی مقاومت کند. برخلاف کابل‌های مسی سنتی که به دلیل گرما، سرما یا باران خراب می‌ شوند، فیبر نوری در برابر تمام اثرات خورنده و سخت محیطی مقاومت می ‌کند تا به طور مداوم انتقال داده با کیفیت و سریع ‌تر را ارائه دهد.

2. قابلیت تحمل کشش تا 200 پوند را دارد

استفاده از رشته های آرامید در کولار داخلی چیزی است که به کابل های فیبر نوری استحکام می بخشد. بنابراین، حداکثر کشش عظیم 200 پوند ایجاد می کند.

این حداکثر کشش کششی برای کابل ها هنگام استفاده در شرکت ها است. اما با توجه به اینکه کابل ها برای استفاده در فضای باز طراحی شده اند، کشش کشش را می توان تا 500 تا 600 پوند افزایش داد.

3. FLAG (پیوند فیبر نوری در سراسر جهان) 28000 کیلومتر اتصال فیبر نوری طولانی است

یکی از مواردی که در ارتباط با کابل فیبر نوری است، اجرای FLAG است.  یک خط اتصال فیبر نوری نزدیک به 28000 کیلومتر است. این بیشتر کابل ارتباطی زیردریایی است که بریتانیا، هند، ژاپن و بسیاری از نقاط دیگر را به هم متصل می کند.

این اتصال طولانی فیبر نوری از سواحل شرقی آمریکای شمالی تا ژاپن ادامه دارد.

نکته جالب اینجاست که 28000 کیلومتر کابل فیبر نوری معادل 14 سفر به ماه است. آیا این شگفت‌انگیز نیست که کابل‌های فیبر نوری در دنیای امروز چقدر سازگار شده‌اند؟

4. یک میلی ثانیه برای سیگنال اینترنت برای طی کردن 206.9 کیلومتر در فیبر نوری مورد نیاز است.

مردم اغلب در مورد فیبر نوری صحبت می کنند که از انتقال داده با سرعت نور پشتیبانی می کند. اما، همبستگی واقعی این عبارت با سرعت نور در خلاء مرتبط است. نور هنگام عبور از برخی رسانه ها، مانند هوا یا کابل های فیبر نوری، کندتر از حد معمول حرکت می کند.

تا آنجا که به ریاضیات و شواهد علمی مربوط می شود، نور با سرعت 31 درصد کمتر از کابل های فیبر نوری عبور می کند. بنابراین، داده های شما قصد دارند با سرعت 206856796 متر بر ثانیه حرکت کنند.

اگر آن را به یک واحد قابل درک تر محدود کنیم، نور، به شکل سیگنال های اینترنتی یا داده، یک میلی ثانیه طول می کشد تا مسافت 206.9 کیلومتری را در کابل های فیبر پوشش دهد.

5. کابل های فیبر نوری اطلاعات را 10 برابر سریعتر از ارتباطات ماهواره ای ارائه می دهند.

بهترین چیز در مورد کابل های فیبر نوری عبور نور در هنگام انتقال است. هنگامی که این اتفاق می افتد، نور به دلیل انعکاس کلی داخلی به هسته محدود می شود.

بنابراین، به سیگنال اجازه می دهد تا کابل ها را در منحنی ها، پیچ ها و خم ها تعقیب کند. به این ترتیب از دست دادن داده ها و تاخیرها به حداقل می رسد.

اما در مورد سیگنال های ماهواره ای یا بی سیم، داده ها باید در یک خط مستقیم حرکت کنند. بنابراین، ارسال سیگنال ها از طریق سطوح منحنی یا خمیده بسیار سخت تر می شود.

بنابراین، هنگامی که قصد دارید با فردی در کشور دیگری صحبت کنید، ماهواره پیام شما را با تاخیر 238 میلی‌ثانیه ارسال می‌کند. و این نشان دهنده تاخیر 10 برابری در ارسال سیگنال در مقایسه با فیبر نوری است.

6. تعداد کابل های فیبر نوری در سراسر جهان از 5 میلیارد کیلومتر فراتر رفته است.

کابل ‌های فیبر نوری در سرتاسر جهان پخش شده‌اند که طول کل آن 5 میلیارد کیلومتر است.

برای اطلاع از اهمیت این عدد، 5 میلیارد کیلومتر معادل 57 برابر فاصله مریخ از زمین است.

همچنین فاصله تقریبی بین شما و سیاره پلوتون 5 میلیارد کیلومتر است.

نتیجه

اینها برخی از حقایق شگفت انگیز در ارتباط با کابل های فیبر نوری و فناوری هستند. انقلابی را که این جهان با نوآوری این فناوری مدرن تجربه کرده است را توضیح می دهد.

انتقال داده بهبودیافته، سرعت بالای اینترنت و بسیاری دیگر از این ویژگی‌ها چهره ارتباطات و اتصال را در سراسر جهان تغییر خواهد داد.

سوالات متداول

1. سرعت اتصال فیبر نوری چقدر است؟

اتصال فیبر نوری سرعت اینترنت حدود 1 گیگابیت بر ثانیه را فراهم می کند که 10 برابر تا 20 برابر سریعتر از کابل های استاندارد 100 مگابیت بر ثانیه است. کابل های فیبر نوری حتی می توانند داده ها را سریعتر از شبکه های بی سیم انتقال دهند.

2. طولانی ترین کابل فیبر دنیا کجاست؟

طولانی ترین کابل فیبر نوری زیردریایی 2Africa که حدود 45000 کیلومتر طول دارد، به بندر مارسی متصل است. این توسط متا آغاز شد، که قرار است در سه قاره و 33 کشور متصل شود.

3. چه نوع کابل های فیبر نوری برای پیوندهای ارتباطی بیش از 1000 متر استفاده می شود؟

فیبرهای تک حالته هنگام استفاده از فناوری نوری برای ایجاد پیوندهای ارتباطی برای فواصل بیش از 1000 متر ترجیح داده می شوند.

یکی از عوامل حیاتی پروژه یکپارچه سازی سیستم شبکه، انتخاب یک کابل فیبر نوری مناسب است. آنها سرعت و کیفیت خدماتی را که یک شرکت ارائه می دهد تعیین می کنند. بنابراین هنگام انتخاب یک شرکت تولید کننده فیبر نوری، به خصوص با انتخاب های بسیار زیاد، باید مراقب باشید.

چندین شرکت تولید کننده فیبر نوری وجود دارد. بنابراین، انتخاب شرکت کابل مناسب برای نیازهای مختلف شبکه می تواند چالش برانگیز باشد. هنگام انتخاب سازنده فیبر نوری مناسب، همیشه باید چند نکته را به خاطر بسپارید.

نیازهای خود را شناسایی کنید

دو شرط اساسی سرعت و مسافت است.

فاصله ای که باید طی کنید طول کابل فیبر را مشخص می کند. این ممکن است مستقیماً بر انتخاب سازنده تأثیر نداشته باشد. با این حال، برخی از تولیدکنندگان ممکن است در صورت خرید فیبرهای بالاتر از طول مشخص، فیبرهای نوری را با هزینه کم ارائه دهند.

سرعت شبکه یکی دیگر از عواملی است که هنگام خرید فیبرهای نوری باید به آن توجه کنیم. این بستگی به حجم انتقال داده دارد. به عنوان مثال، فیبرهای نوری با سرعت بالا برای انتقال مقادیر زیادی داده مورد نیاز است.

جدای از این، انواع فیبرهای نوری را بشناسید زیرا راه های مختلفی برای برآورده کردن الزامات وجود دارد. تک حالته، چند حالته، داخلی، خارجی، ضد حریق و غیره وجود دارد. علاوه بر این، تعداد فیبر در کابل ها متفاوت خواهد بود. کابل‌های ریبون نسبت به کابل‌های غیر ریبونی تعداد فیبر بیشتری دارند. کابل های نواری با اتصال متناوب تعداد فیبر بیشتری را ارائه می دهند.

به نظر ها و کامنت های مشتریان توجه کنید.

تمام شرکت هایی که می توانند نیازهای شما را برآورده کنند را لیست کنید؛ این کار مقایسه را آسان تر می کند.

جزئیات باید حاوی مکان، محصولات و خدمات شرکت باشد.

با نگاهی به بررسی و کامنت های مثبت و منفی در مورد هر شرکت تحقیق کنید.

شروع به حذف از لیست کنید. آنهایی را که بدترین کامنت ها را دارند حذف کنید.

با این حال، به خاطر داشته باشید که نویسندگان ممکن است تعصبی علیه شرکت ها داشته باشند. ممکن است به نفع یا علیه سازنده باشد. این تا حد زیادی به تجربه آنها بستگی دارد. بنابراین ممکن است نکات آنها کاملاً معتبر نباشد، حتی اگر نظر دهندگان صادق باشند.

بنابراین بهتر است بررسی های مفصلی را در نظر بگیرید که هم مزایا و هم معایب را پوشش دهد.

با تمام شرکت های موجود در لیست کوتاه تماس بگیرید و از آنها درخواست مرجع کنید. اگر شرکت ها مرجعی ارائه نکردند، آنها را در لیست انتظار نگه دارید. با این حال، آنها را حذف نکنید زیرا ممکن است سیاست های آنها اجازه افشای مشتریان را ندهد.

با مراجع تماس بگیرید و نظرات آنها را در مورد شرکت جویا شوید.

نکاتی که در بررسی نظرات باید در نظر گرفت:

چرا این شرکت را انتخاب کردند؟

آنها چه چیزی را در مورد این شرکت دوست داشتند / دوست نداشتند؟

شرکت ها چه چیزی را می توانند بهبود بخشند؟

این نکات باید به شما امکان دهد که فهرست نهایی را بیشتر محدود کنید.

هنگام تماس با مراجع، مؤدب باشید و پس از آن از آنها تشکر کنید. مشابه مورد بررسی ها، از سوگیری آگاه باشید.

سابقه شرکت را مرور کنید.

از آنجایی که تولید فیبر نوری به حداکثر دقت نیاز دارد، احتمال بیشتری برای دریافت محصول معیوب از شرکت‌های بی‌تجربه وجود دارد.

محصولات معیوب معمولاً نتیجه جریان کار با طراحی ضعیف یا رویکردهای اشتباه هستند. شرکت های با تجربه در طول زمان تکنیک های خود را اصلاح می کنند. به طور کلی، شرکت های با تجربه تر، روند تولید بهتری دارند.

با این حال، این بدان معنا نیست که یک شرکت را فقط به این دلیل که یک استارتاپ است حذف کنید. شرکت هایی که به تازگی شروع به کار کرده اند ممکن است آخرین فناوری ها و تکنیک های اختصاصی را داشته باشند که دیگران هنوز آن را پیدا نکرده اند.

علاوه بر این، شرکت‌های راه‌اندازی ممکن است نرخ‌های بهتری را ارائه دهند که به نقطه بعدی منجر می ‌شود.

قیمت فیبرهای نوری را بررسی کنید.

قیمت یکی از جنبه های اساسی است که هر معامله تجاری را ایجاد یا شکست می دهد. و قیمت ها در نوسان است. پیشرفت های فناوری ممکن است هزینه های تولید را کاهش دهد و ممکن است رقابت را افزایش دهد. با این حال، فناوری‌های جدید به دلیل ثبت اختراع می ‌توانند پرهزینه باشند.

فیبر نوری به دلیل فرآیند پیچیده ساخت، هزینه بسیار بیشتری نسبت به سایر تجهیزات دارد.

هیچ فناوری بهتر از فیبر نوری برای ارتباطات پرسرعت وجود ندارد، که پهنای باند فراوان، انتقال داده بسیار سریع و قابل اعتماد و بازده قابل توجهی را برای راه حل های شبکه و مخابرات بهبود یافته ارائه می دهد. با این حال، با آخرین تحولات تکنولوژیکی، انتخاب کابل های مناسب برای یک شبکه مستلزم در نظر گرفتن چندین پارامتر، ویژگی و مشخصات مختلف است.

این راهنمای خرید مختصر به شما کمک می کند تا برخی از موارد اولیه را که باید در هنگام انتخاب کابل فیبر نوری مناسب بر اساس نیازهای خاص خود در نظر بگیرید، شناسایی کنید.

ملاحظات کلیدی هنگام انتخاب کابل فیبر نوری

هنگام انتخاب یک کابل فیبر نوری، باید برنامه مورد نظر را ارزیابی کرد، که پس از آن اکثر تصمیمات را هدایت می کند. اول، انتخاب نوع فیبر نوری مناسب بسیار مهم است، زیرا فیبرهای متعددی برای رسیدگی به طیف وسیعی از کاربردها توسعه یافته اند و بنابراین در مشخصات عملکرد، ویژگی های نوری و الزامات نصب متفاوت هستند. فاصله همچنین در هنگام انتخاب نوع فیبر، به همراه نوع پوشش کابل، نوع رابط و تعداد فیبرها (یعنی تعداد فیبر) برای هر کابل، متغیر مهمی است. مانند هر سرمایه گذاری، قیمت و بودجه از دیگر عوامل مهم در مرحله تصمیم گیری نهایی است، اما تنها پس از شناسایی کابل فیبر صحیح

بیایید چند مورد از این موارد را کمی بیشتر بررسی کنیم:

• 1. انتخاب نوع فیبر نوری و طول مناسب

دو نوع اصلی فیبر نوری وجود دارد که در اکثر سیستم‌های ارتباطی پرسرعت امروزی استفاده می‌شود: فیبر تک حالته (SMF) و فیبر چند حالته. قابل توجه ترین تفاوت بین این دو، رویکرد طراحی خود فیبر شیشه است، به ویژه اندازه قطر هسته ای که سیگنال های نور در آن منتقل می شود، و در نتیجه تفاوت هایی در انواع و تعداد حالت های نور و فواصل قابل دستیابی وجود دارد.

فیبر تک حالته دارای قطر معمولی هسته 9 میلیمتر است که فقط یک حالت نور را امکان پذیر می کند اما فواصل انتقال قابل توجهی را امکان پذیر می کند. در مقابل، فیبر چند حالته دارای قطر هسته بزرگتر 62.5 یا 50 میلی متر است، که می تواند چندین حالت نور را در خود جای دهد، اما اندازه هسته بزرگتر منجر به تضعیف از دست دادن سیگنال بیشتر با افزایش فاصله می شود، بنابراین برای کاربردهای مسافت بسیار کوتاه مفید است.

بنابراین، فاصله در نظر گرفته شده نقش کلیدی در تصمیم گیری برای انتخاب فیبر تک حالته یا چند حالته ایفا می کند. اگر برنامه شبکه فقط چند صد متر باشد (مثلاً در داخل یک مرکز داده)، یک فیبر چند حالته ممکن است استفاده شود، در حالی که اگر انتقال سیگنال برای یک کیلومتر یا بیشتر مورد نیاز باشد، تقریباً در همه موارد، فیبر تک حالته است.

فیبرهای نوری تک حالته

انواع مختلفی از SMF وجود دارد که عموماً توسط استاندارد اتحادیه بین المللی ارتباطات راه دور (ITU) شناسایی می شوند. در حالی که تفاوت‌های بین هر نوع بسیار زیاد است، برای اهداف این مقاله، مهم است که توجه داشته باشید که هر نوع SMF برای رسیدگی به برنامه‌های شبکه خاص طراحی شده است. در زیر به چند مورد از این موارد اشاره کرده ایم:

G.652 فیبر استاندارد تک حالته. رایج ترین نوع SMF با مارک هایی مانند Corning® SMF-28® Ultra و OFS® AllWave®.

G.654 فیبر نوری تک حالته قطع شده. این الیاف ویژگی های کم تلفات عالی را ارائه می دهند و برای زیردریایی ها و سایر کاربردهای طولانی مدت استفاده می شوند. برندهای پیشرو عبارتند از Corning® VASCADE® و OFS® TeraWave® Scuba.

G.655 فیبر نوری تک حالته با پراکندگی غیر صفر. الیاف NZDSF نیز برای فواصل طولانی‌تر طراحی شده‌اند، اما ویژگی‌های پراکندگی رنگی پایین‌تری دارند. نمونه هایی از این نوع فیبر عبارتند از Corning® LEAF® و OFS® TrueWave-RS®.

G.657 فیبر نوری تک حالته حساس به خم شدن. این فیبرها برای پشتیبانی از قابلیت خمش قابل توجهی بیشتر قبل از متحمل شدن تلفات انتقال طراحی شده اند، که آنها را برای کاربردهای کابل و اتصال که در آن خمش مکرر رخ می دهد (مثلاً در یک ساختمان) ایده آل می کند.

در حالی که برخی از الیاف استاندارد G.652 اکنون G.657 و همچنین مانند Corning® SMF-28® Ultra و OFS® AllWave® هستند، سازندگان انواع فیبر G.657 را طراحی کرده‌اند که عملکرد خمشی بیشتری مانند Corning® ClearCurve® و OFS® را ارائه می‌کنند. AllWave® Flex MAX®

فیبرهای نوری چند حالته

مشابه SMF، انواع مختلفی از MMF در بازار وجود دارد و با استانداردهای ISO بر اساس نام‌گذاری OM(x) که در زیر خلاصه می ‌شود، شناسایی شده‌ اند. تمایز این انواع اندازه هسته به همراه پارامترهای پهنای باند و فاصله مورد نظر است:

OM1 و OM2: هر دو فیبر نوری چند حالته OM1 و OM2 اولین نوع فیبرهای چند حالته را تشکیل می‌دهند که OM1 و OM2 هر دو دارای رنگ نارنجی کابل هستند. آنها از نرخ داده 1 گیگابایت در 850 نانومتر پشتیبانی می کنند. تفاوت اصلی بین این دو نوع این است که فیبرهای OM1 دارای اندازه هسته 62.5um هستند و برد انتقال تا 300 متر را ارائه می دهند، در حالی که الیاف OM2 دارای اندازه هسته کوچکتر 50um هستند و برد انتقال تا 600 متر را ارائه می دهند.

نمونه ای از فیبر OM1 Corning® Infinicor® 300 و فیبر OM2 Corning® ClearCurve OM2® است.

OM3 و OM4: کابل‌های OM3 و OM4 انتقال برتری را نسبت به پیشینیان خود ارائه می‌دهند، با استفاده از هسته 50um اما با رویکرد طراحی بهینه لیزری که از نرخ داده‌های 10G، 40G و 100G پشتیبانی می‌کند. کابل های فیبر OM3 با استفاده از روکش رنگ آبی ساخته می شوند، در حالی که OM4 بسته به سازنده می تواند رنگ آبی یا بنفش یکسانی داشته باشد. در حالی که فیبرهای OM3 از فواصل انتقال تا 300 متر پشتیبانی می کنند، فیبرهای OM4 تا 550 متر را پشتیبانی می کنند، اگرچه فاصله ها می توانند بر اساس نرخ داده متفاوت باشند. این کابل‌ها در مراکز داده امروزی، شرکت‌های بزرگ، دانشگاه‌ها و سایر شبکه‌هایی که از نرخ داده‌های بالا پشتیبانی می‌شوند، بسیار قابل مشاهده هستند.

نمونه های برند عبارتند از Corning® ClearCurve® OM3 و OM4.

OM5: در نهایت، OM5 وجود دارد، یک فیبر نوری چند حالته در مراحل اولیه استفاده و استقرار آن. OM5 که با یک روکش کابلی رنگ لیمویی طراحی شده است، از انتقال داده 100G تا فاصله 150 متری پشتیبانی می کند.

نمونه ای از این نوع فیبر Corning® ClearCurve® OM5 است.

•  نوع روکش کابل

پس از تعیین نوع مناسب فیبر نوری، نوع روکش کابل مورد استفاده نیز باید برای کاربرد مشخص شود.

از آنجایی که هم کاربردهای کابل داخلی و هم در فضای باز وجود دارد، انواع و مواد مختلف روکش برای اطمینان از عملکرد بهینه در محیط های مختلف موجود است. انعطاف ‌پذیری مطلوب کابل، استحکام، مقاومت در برابر آتش و عوامل دما محیط ‌زیست، همه مواردی هستند که هنگام انتخاب کابل فیبر نوری باید در نظر داشته باشید.

کابل‌های فیبر نوری داخلی معمولاً از روکش‌های پلی‌وینیل کلراید (PVC) مقاوم در برابر آتش کم‌هزینه و کم‌هزینه استفاده می‌کنند، اگرچه برخی از تأسیسات به روکش‌های هالوژن کم دود صفر (LSZH) نیاز دارند. این روکش ها ضد شعله هستند و در هنگام سوختن دود کمتری تولید می کنند. پلی اتیلن (PE) در فضای باز استفاده می شود که در برابر رطوبت و اشعه ماوراء بنفش مقاوم است. در نهایت، بافر کابل و سایر مواد “سخت کننده” در ساختار کابل ممکن است برای کاربردهایی که نیاز به حداکثر محافظت در برابر دستکاری یا عناصر محیطی دارند، در نظر گرفته شوند.

• نوع رابط

امروزه انواع مختلفی از کانکتورهای فیبر نوری در شبکه‌ها مورد استفاده قرار می‌گیرند، اما در این مقاله ما فقط رایج‌ترین انواع را برجسته می‌کنیم. مهمتر از همه، یک کابل فیبر نوری باید نوع اتصال مناسبی برای پشتیبانی از کاربرد مورد نظر داشته باشد، به این معنی که نوع کانکتور باید با تجهیزات یا پانل های اتصالی که کابل با آن جفت می شود مطابقت داشته باشد.

انواع متداول کانکتورها شامل انواع تک فیبر مانند LC، SC، FC و ST هستند، در حالی که محبوب ترین نوع کانکتور چند فیبری MPO است.

•  تعداد الیاف

آخرین نکته مهم در انتخاب کابل فیبر نوری تعداد فیبرهایی است که در خود کابل مورد نیاز است. این بستگی به برنامه دارد، اما ما به سرعت رایج ترین انواع را در زیر برجسته کرده ایم.

کابل فیبر نوری سیمپلکس: این کابل ها برای انتقال فیبر یک جهته طراحی شده اند و بنابراین از یک پایه فیبر نوری تشکیل شده اند. اغلب به عنوان کابل پچ نامیده می شود، آنها اغلب برای اتصال دو دستگاه با انتقال سیگنال در یک جهت استفاده می شوند.

کابل فیبر نوری دوطرفه: همانطور که از نام آن پیداست، یک کابل فیبر نوری دوطرفه، انتقال دو طرفه را در قالب ارسال/دریافت فراهم می کند – یک فیبر برای انتقال در یک جهت، فیبر دیگر برای سیگنال دریافتی در جهت برگشت. آنها عمدتاً در برنامه‌های انتقال داده‌ای که نیاز به یک تابع دریافت و ارسال دارند، استفاده می‌شوند، برای مثال با فرستنده‌های فیبر نوری که شامل هر دو اتصال انتقال (Tx) و دریافت (Rx) هستند.

یک کابل فیبر نوری سوپلکس را می توان به عنوان یک کابل تک روکش دار با دو فیبر مجزا که به طور مستقل از یکدیگر در انتهای کابل خاتمه می یابند، یا اغلب به صورت دو کابل سیمپلکس مجزا که با استفاده از مواد چسبنده به هم متصل می شوند، ارائه می شود.

کابل چند فیبر: زمانی که به بیش از یک یا دو فیبر نیاز دارید، یک کابل چند فیبر برای پشتیبانی از تعداد فیبر بیشتر مورد نیاز است. این که آیا یک کابل 12 فیبر با MPO استفاده می شود یا کانکتورهای منفرد شکسته بین تجهیزات شبکه در یک مرکز داده، یا یک کابل فیبر 288 با چگالی بالا در زیر زمین بین دو نقطه شبکه در یک منطقه شهری مستقر می شود، انواع متعددی وجود دارد. رویکردهایی که نیاز به استفاده از کابل های چند فیبر دارند. مهمترین چیزی که باید به آن توجه داشت این است که این کابل ها به طور خاص طراحی و ساخته شده اند تا تراکم بیشتری از فیبرها را برای هر برنامه کاربردی شبکه ای که تعداد فیبر بالاتری مورد نیاز است ارائه دهند.

خلاصه – راهنمای خرید کابل فیبر نوری

برای جمع بندی همه چیز، ملاحظات کلیدی هنگام خرید کابل های فیبر نوری برای یک برنامه شبکه ارتباطی شامل ارزیابی و انتخاب مناسب است:

نوع و طول فیبر نوری

نوع روکش کابل

سبک رابط

تعداد الیاف/تعداد فیبر

پس از تعیین این موارد کلیدی، سایر ملاحظات و فرآیندهای تدارکات مانند انتخاب فروشنده همراه با دستیابی به اهداف قیمت گذاری و زمان تحویل را می توان قبل از تصمیم گیری نهایی مورد بررسی قرار داد.

برای خرید بهترین انواع کابل های فیبر نوری با کارشناسان ما با شماره ۳۳۹۹۲۸۶۸ ۰۲۱ تماس بگیرید.